grijsgroene doodshoofdaap

Deze apensoort leeft in regenwouden in het noorden van Zuid-Amerika, zoals Colombia, Noord-Peru, Noord-Brazilië, Venezuela en Guyana. De doodshoofdaap heeft zijn naam te danken aan de kleuren in het gezicht, die lijken namelijk een beetje op een ‘doodshoofdmasker’ dankzij de witte aftekeningen en de zwarte kop.

Voeding

Doodshoofdaapjes houden van fruit en vruchten, maar ook bladeren, insecten, kleine reptielen, (vogel)eieren en kleine vogeltjes lusten ze graag.

Gedrag

Doodshoofdapen zijn sociale dieren en leven het grootste deel van de dag in bomen. Ze zijn namelijk heel behendig en springen zo gemakkelijk van de ene tak naar de andere. Ze leven voornamelijk in families / groepen, die zich ook weer aan kunnen sluiten bij anderen. Zo kan een groep soms uit 500 dieren bestaan. Maar dat komt niet zo vaak voor, meestal is de groepsgrootte tussen de 15 en 75 dieren. De kern bestaat uit volwassen vrouwtjes en hun jongen. Normaal gesproken hoor je ze niet, maar als er gevaar dreigt kunnen ze veel kabaal maken door hard te schreeuwen.

Voortplanting

Tijdens de paringsperiode (september tot november) neemt het gewicht van het mannetje met 20% toe, worden ze gespierder én agressiever. Dit heeft wel degelijk een reden, want er plant maar één (soms twee) mannetjes zich voort en dat zijn meestal de mannetjes die het meest in gewicht zijn toegenomen. De vrouwtjes kiezen namelijk het sterkste mannetje uit. Van februari tot april wordt meestal één jong geboren, die op de buik en daarna op de rug gedragen wordt. Als de mannetjes het leefgebied bewaken, zorgt moeder voor het jong. En als er eten gezocht moet worden, dan zijn er altijd nog dochters die de opvoeding even overnemen. Na 2,5 jaar zijn de vrouwtjes en na 4 jaar de mannetjes geslachtsrijp en dat is ook het moment dat ze de groep gaan verlaten.

Weetjes

• Adelaars en slangen zijn vijanden van de doodshoofdaap
• Ze worden vaak gevangen voor illegale huisdierhandel