sneeuwuil

De sneeuwuil is een grote uilensoort de een lengte heeft van 55 tot 70 centimeter, met een spanwijdte van bijna anderhalve meter. Ze leven op de toendra’s van Noord-Amerika, Groenland, Scandinavië en Siberië / Rusland. De sneeuwuil heeft een kenmerkende witte kleur en gele ogen. Het verschil tussen man en vrouw is te zien aan de veren. Het vrouwtje heeft donkere veerrandjes in tegenstelling tot het mannetje dat vrijwel geheel wit is. Ook de poten zijn bedekt met veren, waardoor ze tegen de kou beschermd zijn.

Voeding

Sneeuwuilen zijn carnivoren en eten vooral lemmingen en muizen, waarbij ze hun voedsel in één keer doorslikken en dat wat niet verteerd kan worden weer uitbraken. Soms gaat er ook wel een zeevogel of vis in. Door zijn grootte is de sneeuwuil ook in staat om prooien ter grootte van een haas te vangen.

Gedrag

Sneeuwuilen leven solitair en komen tijdens het broedseizoen bijeen. De mannetjes maken gebruik van geluid om hun territorium af te bakenen, bij bedreiging sissen ze. Als het voedsel schaars is trekken deze sneeuwuilen naar het zuiden.

Voortplanting

Het paarseizoen valt tussen mei en september. Het mannetje maakt een territorium waarin het vrouwtje een nestplaats zoekt om eieren te leggen. Meestal worden er zo’n 3 tot 11 eieren gelegd. Na ongeveer 32 tot 34 dagen komt het eerste ei uit. Wanneer alle eieren zijn uitgekomen is het eerste jong een stuk groter dan de laatst geborene.

Weetjes

• Je kan aan de ogen zien of de uil ’s nachts, bij schemering of overdag jaagt. Uilen met zwarte ogen jagen ’s nachts, de soort met oranje ogen jaagt bij zonsopgang of -ondergang en gele ogen zijn geschikt om overdag mee te jagen. Uiteraard zijn er altijd uitzonderingen, zoals bijvoorbeeld de ruigpootuil die lichtgele ogen heeft en voornamelijk ’s nachts jaagt.
• De uil kan zijn kop 270 graden draaien, waardoor hij makkelijker een prooi kan vinden.