Rode ibis

De rode ibis is dankzij zijn verenkleed een erg opvallende vogel die voorkomt in de wetlands in Zuid-Amerika. Ibissen zijn zogenaamde waadvogels en hebben in verhouding lange poten om door het water te kunnen lopen. Verder zijn het echte nomaden en verplaatsen regelmatig tussen de nest en voedingsplaatsen. Ze beschikken over een lange, iets gebogen zwarte snavel en een prachtig rood verenkleed.

Voeding

Schaal- en weekdieren maken samen vrijwel het gehele dieet van de rode ibis. Daarnaast eten ze soms insecten, krabben, rivierkreeften, kleine reptielen of amfibieën. De ibis vangt zijn voedsel door met zijn lange snavel door het water te halen of door ermee in de zachte grond te woelen. De kleur van de vacht hebben ze te danken aan de garnalen die ze eten.

Gedrag

Rode ibissen zijn enorm sociale dieren die overdag actief zijn. Zowel tijdens het nesten, als tijdens het zoeken van voedsel is de rode ibis omringd door soortgenoten. Ook het vliegen tussen verschillende plekken doen zij in grote zwermen. Als een indringer te dicht in de buurt komt verdedigen ze als groep de nesten.

Voortplanting

Rode ibissen broeden in grote kolonies. Ieder heeft een eigen taak, het vrouwtje zorgt voor het bouwen van de nesten en de mannetjes reiken het nestmateriaal aan. Deze nesten liggen dicht bij elkaar zodat ze makkelijker te verdedigen zijn tegen vijanden. Eieren worden gelegd in november en december, dit zijn er meestal drie tot vijf. De broedtijd bedraagt 19 tot 23 dagen en beide ouders zorgen voor de jongen.

Weetjes

• Hoewel de populatie rode ibissen niet direct met uitsterven bedreigd is, lijkt de wereldwijde populatie wel achteruit te gaan. Dit komt onder andere door de jacht en het weghalen van eieren en jonge dieren die als huisdier worden verkocht. Door hun mooie kleuren zijn deze vogels erg in trek als huisdier. Hierom wordt de handel in deze dieren wel gecontroleerd.
• De jonge ibissen hebben in plaats van een rood, een bruin verenkleed met een witte romp en onderkant.